De weg naar de Noordkaap, deel 2

In deel 2 van De weg naar de Noordkaap vervolgen we de route door het ruige en indrukwekkende landschap langs de Porsangerfjord. We rijden richting Skarvberget, de berg die je op de foto hieronder ziet. Zo nu en dan passeer je huizen met de typisch Scandinavische rode kleur, een kleur die het overigens altijd erg goed doet in de mooie omgeving. Aangekomen bij Skarvberget doorkruis je de berg via een bijna drie kilometer lange tunnel. Als je goed kijkt zie je de weg als een witte streep onderaan langs de berg lopen en als je nog iets beter kijkt zie je aan de rechterkant van de berg op de weg een donker stipje. Dat is de tunnel.



Piepkleine dorpjes fleuren het landschap op. Het is bijna niet voor te stellen hoe de inwoners daar leven, zo ver van alles verwijderd. Wat hebben wij het dan makkelijk met bijvoorbeeld de supermarkt en scholen praktisch om de hoek en medische hulp eigenlijk altijd in de buurt.   




Plotseling stuiten we op een paar vervallen gebouwen die langs de kant van de weg staan. Als ons oog op een groot bord valt waarop vermeld staat dat het een filmlocatie betreft, dan is onze nieuwsgierigheid meteen gewekt. 
Knut Erik Jensen, een Noorse filmregisseur, is bezig een film te maken met de titel Lengsel etter Nåtid (Yearning for Today, volgens het bord of Longing for Today, volgens een bijbehorende website.) Knut Erik Jensen is vooral bekend van Heftig og begeistret (Cool & Crazy), een documentaire over een bijzonder mannenkoor uit het afgelegen Noord-Noorse dorp Berlevåg, een dorp dat wij met eigen ogen hebben mogen aanschouwen. 


Lengsel etter Nåtid stond in de planning om dit jaar afgerond te worden, maar helaas ziet het ernaar uit dat het 2017 wordt voordat de film aan publiek vertoond kan worden. Door middel van crowdfunding wordt nu namelijk geprobeerd het project te financieren.  
De film speelt zich voornamelijk af op Magerøya, het eiland waar Knut Erik geboren is (in Honningsvåg) en het eiland waar de Noordkaap te vinden is. Magerøya heeft, zoals zo veel plaatsen in Noorwegen ernstig te lijden gehad ten gevolge van de Tweede Wereldoorlog. Aan het einde van de oorlog werden de bewoners gedwongen hun woonplaats te verlaten en brandden de Duitsers alle dorpen tot de grond toe af, de zogenaamde tactiek van de verschroeide aarde. Wie mijn boek Midzomerliefde gelezen heeft, dat voor een groot deel op Magerøya afspeelt, zal het een en ander herkennen in deze beschrijving. 
Met Lengsel etter Nåtid vertelt Knut Erik dit oorlogsverhaal, maar vooral wil hij vertellen dat hoe moeilijk de nasleep van en hoe uitzichtloos een situatie ook lijkt te zijn, het mogelijk is het negatieve achter je te laten en jezelf vast te houden aan hoop op een betere toekomst. Ook al is je wereld letterlijk en figuurlijk ingestort, door samen te werken kan alles weer opgebouwd worden. Dat is een mooie boodschap. In het najaar van 1944 moest Knut Erik zelf Honningsvåg verlaten vanwege de verwoestende praktijken van de Duitsers. Hij weet dus waarover hij praat. 


Zo, dat was nogal een verhaal. We hebben lang genoeg stilgestaan, tijd om verder te reizen richting de Noordkaap langs de weg die zich in allerlei bochten wringt om het einddoel te bereiken. 


Ondertussen is het nog steeds oppassen voor rendieren. Ze sukkelen soms op een drafje voor het verkeer uit of steken graag de weg over. Soms besluiten ze na het oversteken om maar weer rechtsomkeert te maken en de overkant weer op te zoeken waar ze even daarvoor vandaan kwamen. Toch blijft het altijd leuk om deze dieren te zien. Het hoort bij het noorden.


De bebouwing wordt steeds schaarser naarmate we verder reizen, maar je zal toch zo'n uitzicht hebben zoals op de foto's hieronder. 


De laatste foto laat een wel erg eenzaam gelegen huisje zien. Ideaal om je terug te trekken en een boek te schrijven. Dat zie ik wel zitten, te midden van al die inspirerende natuur een verhaal op papier zetten. Wie weet...   


Helaas, we zijn alweer aan het einde van deel 2 gekomen. Volgende keer rijden we via de Nordkapptunnelen het eiland Magerøya op. Ik zie jullie hopelijk terug bij deel 3 van De weg naar de Noordkaap!

Heb je deel 1 gemist? Dat deel kun je hier bekijken. 






Reacties

  1. Geweldig weer. Erg leuk van die filmlocatie.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ja, die filmlocatie viel wel op zo langs de weg. Het is te hopen dat de film uiteindelijk kan gaan draaien. Dan willen we die natuurlijk wel zien :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ik heb de tunnel gespot hoor (dat stipje dus). Helemaal rechts op het randje.

    Wat bijzonder, die filmlocatie :-) Jullie gaan die film vast zien in 2017 (pfff ver weg).

    Ja, die mensen wonen zo afgelegen en kennen niet het gemak wat wij hebben... Maar ze hebben wel rust, ruimte, minder stress (denk ik), minder lawaai. Dat mis ik hier wel eens.

    Prachtig gebied, prachtige natuur en prachtige foto's!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Dank je wel, Marjon :-)

    2017 is nog ver weg, ja. Dat zien we dan wel weer... ;-)

    Ik denk dat die rust en ruimte veel vergoeden. Bij ons is er ook altijd lawaai en als we dan in Noorwegen of Zweden zijn zeggen we tegen elkaar: hé, ik hoor niets. Ja, de stilte. Heerlijk, geen geluiden, alleen van de natuur. Dat missen we hier inderdaad nogal.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Ja, dat kan je wel zeggen... Ik vind het hier in de Achterhoek al stil.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts